Ο κορωνοϊός μπήκε απειλητικά στη ζωή μας απροσδόκητα και αναπάντεχα. Μας βρήκε, ανυποψίαστους, απροετοίμαστους, ευάλωτους και σχεδόν ανοχύρωτους. Εφιάλτης.
Ανατρέπει την καθημερινότητα του πολιτισμού μας και μας καταδικάζει στην αβεβαιότητα.
Σίγουρο είναι μόνο ένα. Αύριο δεν θα είναι τίποτα ίδιο με όσα ξέραμε μέχρι σήμερα.
Ούτε εμείς θα είμαστε ίδιοι αν και ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει.
Η προσαρμογή στα νέα δεδομένα δεν θα είναι εύκολη.
Θα έλθει απειλητικό νέο μπαράζ λουκέτων, απολύσεις και ασυγκράτητη ανεργία. Ψεύτες να βγούμε.
Το μεταναστευτικό θα γίνει στην εξέλιξή του, εκατέρωθεν, πιο σκληρό.
Όλο και περισσότερα πλέον θα κινούνται μέσα από τον κυβερνοχώρο, ηλεκτρονικά και ψηφιακά.
Το διαδίκτυο και τα κινητά θα κυριαρχήσουν. Θα είμαστε πλήρως και μόνιμα καλωδιωμένοι. Το είχαν άλλωστε προβλέψει οι μελλοντολόγοι πως, αργά ή γρήγορα, αυτό θα γινόταν. Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος είναι εδώ.
Τα ενδιαφέροντα και οι μέχρι τώρα προτεραιότητες μας θα ανατραπούν.
Και πολλά θα περάσουν πλέον σε δεύτερη μοίρα και θα υποχωρήσουν Ότι προλάβαμε- προλάβαμε να κάνουμε
και να γίνουν. Για παράδειγμα ας εστιάσουμε εδώ στην Πάτρα. Ποιος θα έχει διάθεση και θα νοιάζεται πλέον για την πορεία της νέας Πατρών –Πύργου, για την τύχη της Παναχαϊκής ή για την προοπτική με το θαλάσσιο μέτωπο όταν δίπλα μας θα εκτυλίσσονται καθημερινά δραματικές προσωπικές ιστορίες;
Αλλά και μέσα σε αυτό το βαρύ κλίμα δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.
Νέες αξίες και νέα πρότυπα θα προβάλουν.
Έχουμε σπουδαίους γιατρούς, επιστήμονες που διαπρέπουν, ένδοξο στρατό, και αξιόπιστη αστυνομία, δυναμική νεολαία και τα εγγόνια μας –τη νέα γενιά.
Πάνω από όλα θα μάθουμε να εκτιμούμε περισσότερο πολλά «μικρά» που ξεπερνούσαμε ή είχαμε στο περιθώριο μέχρι τώρα σαν ασήμαντα και δεδομένα.
Όπως να απολαμβάνουμε το ηλιοβασίλεμα.
Ηλιοβασιλέματα
